Klinische zorg
Ik kan het thuis niet meer aan. Wat nu?
Klínika Capriles biedt een goede klinische behandeling aan voor psychiatrische aandoeningen en ernstige psychosociale problemen. Je kunt bijvoorbeeld denken aan: psychotische klachten, wisselende stemmingen, persoonlijkheidsstoornissen, erge angsten en zware depressies die maken dat je niet meer buiten komt, dementie, en verwardheid door afhankelijkheid en misbruik van verdovende middelen. In zo’n situatie is het aan te raden om in de kliniek te verblijven, 24/7, zeven dagen per week. We werken nauw samen met doorverwijzende artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg om tot goede zorg te komen.
De kliniek biedt een veilige omgeving om aan herstel te werken. Soms is een tijdelijke opname nodig om weer in balans te komen. Dit gebeurt alleen als het echt niet anders kan. Je kunt zelf contact opnemen met een hulpverlener, maar ook een familielid of naaste mag de kliniek of de huisarts bellen. Het beste is om contact op te nemen voordat de situatie uit de hand loopt.
Hoe gaat een opname in z’n werk?
Sommige mensen komen vrijwillig naar Klínika Capriles en andere worden gedwongen opgenomen. Soms is er spoed bij en beslist een arts dat een opname nodig is. En soms beslist de rechter dat een cliënt die onder curatele staat een time-out nodig heeft. De kliniek werkt samen met jou aan groei en herstel.
Ik kies voor een vrijwillige opname.
Soms heb je een time-out nodig omdat blijkt dat je problemen hardnekkig zijn en je er zelf niet meer uitkomt. Hoe ingrijpend ook, een opname in de kliniek bied je de gelegenheid om in een veilige omgeving aan jouw herstel te werken. Indien je akkoord gaat met het voorstel tot opname, spreken we van een vrijwillige opname. Je wacht niet af tot er een serieuze crisis is, maar je neemt contact op met de huisarts of specialist voordat de nood te hoog wordt.
Ik word gedwongen opgenomen.
Een crisisinterventie kan leiden tot een onvrijwillige opname. Dit gebeurt alleen in het geval dat je een gevaar vormt voor jezelf of voor anderen. Een gedwongen opname kan niet zomaar. Er is een zorgvuldige procedure, die in de wet is vastgelegd. De bedoeling is dat je, zo snel als mogelijk is, weer een beetje rustiger wordt (stabiliseren heet dat) en leert een nieuwe balans te vinden. Als je weer stabiel bent, dan worden er afspraken gemaakt met jou over het vervolg en jouw behandelplan.
Ik heb met spoed hulp nodig. Crisis!
Als een dokter vindt dat onmiddellijk ingrijpen noodzakelijk is, dan spreekt hij van een crisisinterventie (interventie = ingrijpen). Hij kan ingrijpen bij een crisis waarbij je erg verward bent en/of bijvoorbeeld agressief. Het kan zijn dat het gewelddadig wordt op straat of thuis en de politie erbij moet worden gehaald. Dit gevaar kan ook de betrokkene zelf treffen, zoals bij dreigende zelfdoding of een psychose. Wachten tot bijvoorbeeld de huisarts weer spreekuur heeft, kan daardoor niet. De crisisinterventie kan soms al voldoende oplossing bieden, maar is vaak een overgangsstadium naar de gewone hulpverlening.
Ik sta onder curatele.
Wanneer je onder curatele wordt gesteld, dan word je ‘handelingsonbekwaam’ verklaard. Dit houdt in dat je zelf geen zakelijke beslissingen meer kan nemen zonder toestemming van je curator. Ook al is iemand dan dus 18 jaar of ouder, voor het aangaan van een koop- of huurovereenkomst is dan toestemming van zijn curator nodig. Het doel van curatele is om de betreffende persoon te beschermen op persoonlijk en financieel vlak. Deze procedure is in de wet vastgelegd.
Hoe gaat het bij aankomst?
De procedure is niet heel ingewikkeld op de eerste dag. De mensen van Klínika Capriles zijn er om je te helpen. Wanneer je wordt opgenomen in Klínika Capriles, dan legt de behandelaar je de procedure kort uit. Je hebt dezelfde dag een intake, een opnamegesprek met de behandelaar (psychiater of psycholoog) en een verpleegkundige. Indien jouw behandelaar niet een psychiater is, dan krijg je ook met de psychiater van de afdeling een gesprek.
Wat gebeurt er tijdens een behandeling?
Diagnose stellen en behandelplan maken
Je maakt met je behandelaar een behandelplan. Dit plan bevat jullie afspraken over je behandeling. Dit doe je in principe samen. Je kunt er ook je familie bij betrekken. Om een plan te kunnen maken moeten jij en je behandelaar tot het eens worden over wat de klachten te zijn. Soms zijn er onderzoeken nodig om tot een (voorlopige) diagnose te komen. Het is belangrijk dat jullie het eens zijn over de redenen van jouw klachten.
Doelen en verwachtingen afstemmen
Daarna wordt samen bepaald wat de doelen zijn die je wilt bereiken en op welke manier je behandelaar en jij dit gaan pakken. Je spreekt ook af wanneer en hoe je behandeling wordt afgesloten. Dit is belangrijk, zodat de verwachtingen niet te hoog of te laag zijn. Het is vervelend wanneer jij denkt aan 10 gesprekken en je behandelaar schat in dat er 20 nodig zullen zijn.
Behandelingen volgen
Onderdelen van een behandelplan kunnen bijvoorbeeld zijn: je krijgt individuele gesprekken en groepstherapie, in combinatie met muziektherapie. Het is voor iedereen moeilijk om zijn levensstijl, gedachten of gedrag te veranderen. Een behandeling kost daarom tijd, maar je kunt er je hele leven profijt van hebben. Het behandelplan moet officieel akkoord bevonden worden door jou en je behandelaar voordat je kunt starten.
Evalueren
De behandeling wordt regelmatig geëvalueerd. Tijdens de evaluaties bespreek je met je behandelaar en anderen hoe de behandeling loopt. Jouw plan wordt ook besproken in het behandelteam van alle zorgmedewerkers. Bij aanpassing van de doelen wordt een nieuw behandelplan gemaakt.
De behandeling is klaar.
Als je dusdanig hersteld bent om ontslagen te worden uit de kliniek, wordt alles in werking gezet om dit te organiseren. Bij de activiteiten die ondernomen moeten worden om je naar huis te laten gaan kun je denken aan:
- jouw familie op de hoogte brengen van de ontslagdatum,
- recepten voor medicatie in orde maken voor een apotheek in jouw buurt, en
- eventuele nazorg regelen. Je kunt zelf aangeven wanneer je nazorg wilt blijven ontvangen. Dit kan worden geregeld door de kliniek.
Wanneer je ontslagen kunt worden, hangt af van je vooruitgang tijdens de opnameperiode. Dat is voor ieder mens verschillend. We proberen mensen niet langer te laten blijven dan nodig is – gezondheidszorg is niet goedkoop en de cliënt die is hersteld, kan terug naar huis of bijvoorbeeld een aangepaste woonvorm. We willen tegelijkertijd wel zeker weten dat mensen een beetje stevig in hun schoenen staan als ze naar huis gaan, en zelfstandig in balans kunnen blijven. Met nazorg proberen we te voorkomen dat het snel na het vertrek uit de kliniek weer misgaat.
Wat gebeurt er bij een terugval?
Een terugval is voor iedereen vervelend. Toch is het normaal dat herstel met goede en slechte momenten gaat. Als het toch gebeurt dan wordt de behandeling hervat en wordt geprobeerd je weer zo goed mogelijk weer op de rit te krijgen. Soms zijn enkele gesprekken voldoende, soms is een korte opname nodig om een neergaande lijn te doorbreken. Het is verstandig om als cliënt of familie/vriend/buur aan de bel te trekken als het een beetje slecht gaat en niet een flinke dip, heftige angst of nare situatie uit de hand te laten lopen. Vragen om hulp en ondersteuning is niet slap, het is moeilijk en stoer om hulp te vragen.